Handwerkjuf

Als kind wilde ik graag juf worden, als puber werd dat specifieker: handwerkjuf. Maar hoe meer scholen ik bezocht - nijverheidsschool, havo, vwo - des te verder raakte ik van dat onderwijzend pad af. Uiteindelijk werd ik cultureel antropologe en ging mijn carriere een heel andere kant uit. Wel bleef ik altijd handwerken en volgde ik verschillende cursussen in allerlei handwerkvormen. Echter zo rond mijn vijfenveertigste tijdens mijn midlifecrisis waarin ik stuk liep op mijn werk en mij begon af te vragen wat ik nou eigenlijk het liefste deed, kwam dat handwerkjuf-idee weer naar boven. Maar een fulltime vierjarige opleiding kon ik niet bekostigen. Duidelijk werd dat ik wel iets met dat handwerken wilde en niet alleen als hobby in mijn vrije tijd. Dus ben ik een bedrijfje in ecologisch gefabriceerde wol begonnen en zo kan ik nu ook lesgeven in spinnen, breien, haken, wolverven en ander handwerken... ben ik toch een handwerkjuf geworden.

de spinles

Vooral de spin-lessen worden goed bezocht. de deelnemers en deelneemsters hebben allemaal hun eigen motief... de een heeft nog een spinnewiel staan, of er net een geerfd, een ander heeft wel schapen maar kan niet spinnen, weer een ander breit veel en wil nu ook eigen breigaren spinnen; een theatermaakster gaat een theaterproductie maken met als thema schapen, iemand wil emigreren en daar iets met wol doen ... en zo zijn er vele redenen om les te nemen.

Iedereen kan na afloop van de les spinnen en gaat naar huis met de eerste zelf gesponnen draad en een vlies wol om thuis te oefenen. Als reactie ontvang ik enthousiaste bedankmails met foto's van breisels van hun eerste gesponnen draad. ze vonden het een fijne, leuke en informatieve les en degene die nog geen spinnewiel hadden, kochten er snel een. Als een echte juf heb ik mijn leerlingen de liefde voor mijn vak bijgebracht. 

Info: http://www.puurlana.nl/nl/workshops/woltips/



de eerste zelfgesponnen wol gaat mee naar huis



om er een lekkere warme sjaal van te breien

of zo'n leuk klein tasje

Opdrachten

 Er zijn leuke en minder geslaagde opdrachten. In oktober kreeg ik de opdracht een reuze trui te maken voor een grote man met een imposante buikomvang. Nadat ik de maten had genomen en mooie wol had gesponnen van het Hollands Bonteschaap ging ik aan de slag. Maar het werd groter en groter en ik moest steeds meer wol bij spinnen. Op het laatst was de trui zo groot en zo zwaar dat ik er eigenlijk geen zin meer in had, ook omdat het niet meer aan mijn kwaliteitseisen voldeed. Toen ik een model vroeg de trui aan te trekken, keurde ik het af en gaf de opdracht terug. Maanden werk voor niets? Nee, ik heb een lekker woonkussen van gemaakt. In december kreeg ik een erg leuke opdracht: wol spinnen voor een kostuum voor een operapersonage in opdracht van een kostuumontwerpster van een barok operagezelschap in Amsterdam. Ik kreeg er een tekening en voorbeeld bij. Er was haast bij want het kostuum zou in Polen gebreid moeten worden. 7 kilo dikke wol die niet zomaar op een gewoon spinnewiel te spinnen is. Ik heb toen een techniek gevonden om toch aan de vraag te voldoen.  (Dat ga ik niet verklappen natuurlijk.) De opdrachtgeefster was er uitermate tevreden over. Ook zou er kleur in het kostuum moeten komen. Natuurlijk kon ik een strengen wol verven maar ik wilde iets creatievers iets waarmee je vlekken van kleur zou kunnen maken en die achteraf op het gebreide kostuum kon worden aangebracht zodat je een speels effect krijgt. Daarvoor heb ik ook een eigen techniek uitgevonden (vertel ik natuurlijk ook niet) en dat is geslaagd. Op het voorbeeld heb ik de verf in strepen aan gebracht maar het kan dus ook in vlekken. Helaas kreeg ik niet de opdracht om het kostuum te breien.

                                               

Terug van weggeweest

Het is een tijdje stil geweest op mijn blog. Druk met het produceren, writersblock, geen interessante mededelingen, het weer, neerslachtigheid, wachtwoord kwijt ... ik kan alles wel de schuld geven maar ik schreef gewoon niets. Ook omdat ik dacht dat niemand ze leest. Maar daat heb ik mij dus enorm in vergist. Ik heb wel degelijk een trouwe schare volgers die mij vroegen vooral door te gaan met bloggen. Welnu dat geeft energie en inspiratie. Dus...